ประวัติ ไวโอลิน เป็นกลุ่มของเครื่องสายคลาสสิก (เครื่องสาย) ที่มีต้นกำเนิดในตะวันตกและเป็นเครื่องดนตรีที่ให้เสียงสูง ตระกูลไวโอลินที่เล็กที่สุด ประกอบด้วยไวโอลิน วิโอลา เชลโล และดับเบิ้ลเบส บรรเลงร่วมกัน เครื่องสายเป็นตระกูลเครื่องดนตรีหลักในวงออเคสตรา
บันทึก ไม่มีหลักฐานชัดเจนว่าเคยปรากฏไวโอลิน เชื่อกันว่าปรากฏตัวครั้งแรกในอิตาลีเมื่อต้นศตวรรษที่ 16 และเชื่อว่าผู้สร้างได้ดัดแปลงเครื่องดนตรียุคกลางสามชนิด ได้แก่ รีเบก ซอยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา และรีเบก เครื่องดนตรีทั้งสามชนิดนี้มีลักษณะคล้ายไวโอลิน แต่ข้อพิสูจน์ที่ชัดเจนคือหนังสือเกี่ยวกับไวโอลินที่ตีพิมพ์ในเมืองลียงในปี 2099 (ค.ศ. 1556) ประเทศฝรั่งเศส และคาดว่าเวลานี้จะเป็นช่วงเวลาที่ไวโอลินถูกเผยแพร่ไปทั่วยุโรป
ไวโอลินตัวแรกของโลกสร้างโดย Andre Amati โดยตระกูล Medici ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 16 ต้องใช้เครื่องสาย ต่อมาเกี่ยวกับคุณภาพของเครื่องดนตรี ดังนั้น พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศส จึงทรงยินยอมให้อังเดรประดิษฐ์ไวโอลินขึ้นใหม่ มันกลายเป็นเครื่องดนตรีชนิดใหม่สำหรับวงออร์เคสตราประจำของเขา และไวโอลินที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังพบเห็นอยู่ ไวโอลินนี้ประดิษฐ์ขึ้นโดยอันเดลในเมืองเครโมนา ประเทศอิตาลี และยังตรงกับพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 4 ในปี พ.ศ. 2109 (ค.ศ. 1566)
ประวัติ ไวโอลิน การดูแลรักษา
ประวัติ ไวโอลิน ไม้และความชื้น (ไม้และน้ำ) ไม้ไม่คงสภาพตามธรรมชาติได้ดีเมื่อสัมผัสกับความชื้น แม้ว่าไม้จะคงรูปร่างได้ดีขึ้นหลังจากกระบวนการเผาที่เหมาะสม อย่างไรก็ตามไม้จะยังคงบวมและพองเมื่อสัมผัสกับความชื้น จะหดตัวเมื่ออากาศแห้งไม้ที่ใช้ทำไวโอลินบางส่วนจะคงรูปได้ดีกว่าไม้ที่ใช้ทำเครื่องดนตรีอื่นๆ หดตัวตาม
ในช่วงเดือนที่เปียกชื้น ท็อปส์ซูมักจะยืดได้มากกว่าคอไวโอลินที่หย่อนคล้อย นี่คือเหตุผลที่สายไวโอลินลอยสูงบนเฟรตบอร์ด การเปลี่ยนแปลงของความชื้นในอากาศอาจทำให้เกิดความผันผวนในการสร้างเสียงและการตอบสนอง และอาจทำให้เกิดปัญหาร้ายแรงขึ้นได้ ไม้แตกเพราะสูญเสียความชื้นเร็วกว่าที่ดูดซับไว้
- การบิดเบือน
ไม้เองมีคุณสมบัติยืดหยุ่นได้ และจะค่อยๆ เปลี่ยนรูปร่างโดยการใช้แรง ผู้ผลิตไวโอลินใช้ประโยชน์จากข้อได้เปรียบนี้เพื่อสร้างซี่โครงและดัดไม้ แต่สะพานที่บิดงอ หลังไม้หัก และคอไวโอลินร่วง เป็นผลมาจากแรงดันคงที่ เมื่อไม้เริ่มบิด มันจะสูญเสียความแข็งแรงจากรูปทรงเดิมอย่างรวดเร็ว และสร้างความเสียหายร้ายแรงได้
- อุณหภูมิ
เมื่ออุณหภูมิเปลี่ยนแปลง ไม้จะขยายตัวและหดตัวเช่นเดียวกับวัตถุอื่นๆ เกิดจากปฏิกิริยากับอุณหภูมิ ความชื้นของไม้ ควรใช้กล่องไวโอลินสุญญากาศที่ดี นอกจากนี้ ไม่ควรวางไว้ใกล้กับรังสีความร้อนหรือแสงแดดโดยตรง กล่องไวโอลินเกือบทั้งหมดที่บุด้วยวัสดุผิวด้านสีเข้มมีประสิทธิภาพมากกว่าในการดูดซับแสงและเปลี่ยนเป็นความร้อน
คันชัก Bow
ควรจับคันธนูไว้ที่บริเวณกบในขณะที่ดึงผมหางม้า (ผม) ให้ตึง ซึ่งช่วยลดแรงกดบนสกรูทองเหลือง (สกรู) ที่ฐานของด้ามจับคันชัก ป้องกันเกลียวหวาน ผมหางม้าด้านข้างที่ปล่อยริบบิ้นลงมาขณะที่คุณเล่นไวโอลินนั้นสร้างความเสียหายได้ง่าย ซึ่งอาจทำให้แรงดึงบนหัวเรือเสียสมดุลและทำให้คันชักงอได้ ดังนั้นอย่าลืมเปลี่ยนหางม้าบ่อยๆ นอกจากนี้ ควรดูแลให้หนังที่หุ้มคันธนู (แผ่นรองหรือกริป) อยู่ในสภาพดีอยู่เสมอ หากคุณถูนิ้วหัวแม่มือกับคันธนูบ่อยเกินไป คันธนูก็จะเสียหายเช่นกัน พยายามตัดเล็บให้สั้น ควรให้ความสนใจเป็นพิเศษกับปลายคันชัก
ไวโอลินเป็นเครื่องดนตรีที่มีเสียงสูง เครื่องสาย (string ensemble) เป็นกลุ่มเครื่องสายที่อยู่ในตระกูลไวโอลิน ประกอบด้วยไวโอลิน วิโอลา เชลโล และดับเบิ้ลเบส เป็นตระกูลหลักของวงออร์เคสตรา (ออเคสตร้า)
ตัวไวโอลินทำจากไม้ ประกอบด้วยจานจำนวนมาก ชิ้นหน้าทำจากไม้ขนนก ไม้ชนิดนี้เป็นไม้เนื้ออ่อน รายละเอียดดีมาก แผ่นหลังทำจากไม้เมเปิล ไม้ประเภทนี้จะแข็งกว่าแบบแรก และไม้สองชิ้นมาบรรจบกันที่เรียกว่า “ซี่โครง” ทำให้ดูเหมือนตัวไวโอลิน ปลายไวโอลินที่ด้ามจับมีแถบเลื่อนที่เรียกว่า “scroll” และแผงด้านหน้ามีรูปร่างเหมือน (f) เพื่อให้อากาศไหลเวียนภายใน การจัดเรียง: สายต่ำสุดหรือสาย 4, สาย G สาย 3, สาย D 2 , A และสตริงสูงสุดหรือสตริง 1 ถึง E สายทั้งหมดมีความยาวเท่ากัน แต่เสียงต่างกัน ขนาดและความยืดหยุ่นต่างกัน
Straining Cables ใช้เพื่อบิดลูกบิดบนเชือกทุกเส้นเสมอ โดยปกติจะเล่นด้วยธนูสีที่มีสายสั่น แต่บางครั้งก็ใช้นิ้วเล่น ควรวางไวโอลินแบบสั่นไว้บนไหล่ซ้ายของผู้เล่น จากนั้นคางจะถูกใช้เพื่อเก็บมือขวาของผู้เล่นไว้ที่คันชักซึ่งถือสายไวโอลิน โบว์มักทำจากผมหางม้า คันชักเป็นอีกส่วนที่สำคัญ ทำจากไม้ ลักษณะคันธนูยาว 29 นิ้ว ดึงหรือคลายได้ ไวโอลินมาตรฐานมีความยาวลำตัว 23.5 นิ้ว ไวโอลินเป็นเครื่องดนตรี และสื่ออารมณ์ได้ดีเยี่ยม เสียงแหลมสดใส หวานเย้ายวน หากอยากบรรเลงให้ดัง สนุกร้อนแรง คุณสามารถเล่นเพื่อทำให้เศร้าและอกหักประวัติ ไวโอลิน
ต้นกำเนิดของไวโอลิน
เครื่องสายพบได้หลายแห่ง วัฒนธรรมและลำดับเวลา มันอาจจะมีส่วนโดยตรงหรือโดยอ้อมต่อการพัฒนาเครื่องดนตรีที่เรียกว่า ไวโอลินไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เครื่องดนตรีเหล่านี้รวมถึงซิทาร่าของกรีก, ค. มีเอ้อฮู เป็นต้น ในบทนี้เราจะกล่าวถึงญาติสนิทของไวโอลิน พัฒนามาเป็นอย่างทุกวันนี้หรือไม่? และมีบทบาทสำคัญอย่างไรในวัฒนธรรมดนตรีตะวันตกประวัติ ไวโอลิน
ต้นกำเนิดของไวโอลินนั้นไม่ชัดเจนและเป็นที่ถกเถียงกันอย่างกว้างขวาง อย่างไรก็ตาม คนส่วนใหญ่จะเห็นพ้องต้องกันว่าเครื่องดนตรีตะวันตกในปัจจุบัน เช่น ไวโอลิน มาจากเครื่องดนตรีราบับของอาหรับ ซึ่งมีสายสองสายทำจากผ้าไหม ต่อเข้ากับพิน (พินปลาย) แล้วตั้งเสียงเป็นคู่ที่ 5 โดยขึงสายด้วยลูกบิด (หมุด)
Rabab มีรูปร่างคล้ายลูกแพร์และคอยาว ทำจากน้ำเต้าเวลาเล่นนั่งตัก และเล่นคันธนูโดยใช้น้ำมันสนกับด้ายเพื่อให้เกิดแรงเสียดทาน น่าเสียดายที่ไม่มีบันทึกเกี่ยวกับภาพวาดหรือเครื่องดนตรีดังกล่าวที่ยังหลงเหลืออยู่ อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้ มีการกล่าวถึงเรื่องนี้ในเอกสารโบราณตั้งแต่ช่วงปลายศตวรรษที่ 9
Vielle มีต้นกำเนิดในฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 13 และแตกต่างจาก Rebec อย่างชัดเจน ตอนนี้มี 5 สาย ลำตัวมีขนาดใหญ่ขึ้นมาก รูปร่างคล้ายกับไวโอลินสมัยใหม่ โครงไม้ (ซี่โครง) ด้านข้างมีความยืดหยุ่นมากขึ้นเมื่อเล่นคันชัก . และไม่สำคัญว่าชื่อ Vielle จะถูกใช้เพื่ออ้างถึงเครื่องดนตรีอื่นในภายหลัง Vielle à rue (Vielle à roue) หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ Hurdy Gurdy ในปัจจุบัน